100 zł, Henryk Sienkiewicz, 1977 r.

Powiększ

Kod produktu: PAR_277

Ocena

Napisz opinię

Cena:105,00 zł

Opis produktu

Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Ludowej, po bokach orła oznaczenie roku emisji 19-77 pod orłem napis: ZŁ 100 ZŁ. Znak mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.
Rewers monety: Wizerunek popiersia Henryka Sienkiewicza. W otoku napis: Henryk Sienkiewicz 1846-1916.

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej w zubożałej rodzinie szlacheckiej. W 1858 roku Sienkiewicz rozpoczął naukę w gimnazjum w Warszawie. W 1864 roku, będąc jeszcze w szkole zdobył pierwszą nagrodę za wypracowanie „Mowa Żółkiewskiego do wojska pod Cecorą”. Z powodu kłopotów materialnych rodziny, w wieku 19 lat Sienkiewicz rozpoczął pracę guwernera u rodziny Weyherów w Płońsku. W 1866 roku Sienkiewicz zdał maturę, po czym udał się na wydział lekarki do Szkoły Głównej w Warszawie. Pierwszą próbę literacką podjął w 1867 roku, gdy napisał wierszowany utwór „Sielanka młodości”, odrzucony przez Tygodnik Ilustrowany. Wkrótce zrezygnował z medycyny, by przenieść się na prawo. Ostatecznie przeniósł się na wydział Filologiczno-Historyczny. Najprawdopodobniej wtedy napisał swoją pierwszą nieopublikowaną powieść pt. „Ofiara” i pracował nad pierwszą opublikowaną powieścią „Na marne”. W 1869 roku Sienkiewicz zadebiutował jako dziennikarz w „Przeglądzie Tygodniowym” i w „Tygodniku Ilustrowanym” publikując, w pierwszym, recenzję sztuki, a w drugim rozprawkę o Mikołaju Sępie Sarzyńskim. W 1873 roku Sienkiewicz objął felieton „Bez tytułu” w „Gazecie polskiej”, a dwa lata później cykl „Chwila obecna”. Od 1874 roku prowadził dział literacki w „Niwie”.

W lutym 1876 roku Sienkiewicz, wraz z Heleną Modrzejewską i grupa znajomych wyjechał do USA, gdzie na dłużej zatrzymał się w Kalifornii. Będąc w USA pisał on „Listy z podróży do Ameryki”, publikowane w „Gazecie Polskiej”, które przyniosły mu spora popularność w kraju, oraz „Szkice węglem”. Zainspirowany pobytem w USA napisał jeszcze „Komedię z pomyłek”, „Latarnika” i inne. Do Europy wrócił w 1878 roku – zatrzymał się wówczas w Londynie, po czym udał się na rok do Paryża. We Francji Sienkiewicz odkrył nowy prąd w literaturze – naturalizm, pod wpływem którego napisał nowelę „Janko Muzykant”.

W 1879 roku, wracając z odczytu we Lwowie, Sienkiewicz spotkał w Szczawnicy swoją przyszłą żonę Marię Szetkiewiczównę, którą poślubił dwa lata później. Ich małżeństwo nie trwało długo, ponieważ Maria zmarła na gruźlicę w 1855 roku. W 1880 roku Sienkiewicz rozpoczął prace nad powieścią historyczną pt. „Ogniem i mieczem”. Powieść, mająca początkowo nosić tytuł „Wilcze gniazdo”, ukazała się w odcinkach, (pomiędzy majem 1883 a marcem 1884 roku), jednocześnie na łamach „Słowa” i „Czasu”. „Ogniem i mieczem”, tak jak pozostałe części Trylogii przyniosły Sienkiewiczowi wielką popularność. Pisarz nie zamierzał jednak spoczywać na laurach. W kolejnych latach pracował intensywnie nad kilkoma powieściami: „Potopem” (drukowanym w „Słowie” od grudnia 1884 do września 1886 roku) i „Panem Wołodyjowskim”, ostatnią częścią Trylogii, która ukazała się po jego powrocie z Konstantynopola na łamach „Słowa” (1887-1888). Dzięki Trylogii Sienkiewicz stał się najpopularniejszym polskim pisarzem. Po ukończeniu Trylogii pisarz opublikował w 1888 roku nowelę „Ta trzecia”, po czym udał się w podróż po Hiszpanii. W 1891 roku wyruszył do Afryki. W 1892 roku rozpoczął pracę nad „Krzyżakami”, a rok później przystąpił do pisania „Quo Vadis”. W 1893 roku poślubił on Marię Romanowską. Wkrótce jednak żona go opuściła, a Sienkiewicz uzyskał od papieża potwierdzenie nieważności małżeństwa.

Pierwsze rozdziały „Quo Vadis” powstały w 1894 roku i w marcu 1895 roku ukazały się na łamach „Gazety Polskiej”, „Czasu” i „Dziennika Poznańskiego”. Po niedługim czasie ukazało się wydanie książkowe, które zdobyło wielka popularność w całej Europie – do dziś „Quo Vadis” przetłumaczono na wiele języków, wielokrotnie wystawiano je na deskach teatrów, a w 1913 roku powieść doczekała pierwszej (z wielu) ekranizacji. W 1900 roku pisarz, po czterech latach pracy, ukończył „Krzyżaków”.

W tym samym roku otrzymał on tytuł doctor honoris causa od Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1905 roku otrzymał nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W przemówieniu wygłoszonym z tej okazji pisarz mówił, że zaszczyt ten jest szczególnie cenny dla syna Polski. „Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje”. Dodał też Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać. W 1910 roku w „Kurierze Warszawskim ukazała się jego powieść dla młodzieży „W pustyni i w puszczy”.

Po wybuchu wojny pisarz udał się do Szwajcarii, gdzie, wraz z Ignacym Paderewskim, został współzałożycielem Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Sienkiewicz zmarł w 15 listopada 1916 roku w Vevey. Tam też spoczęło jego ciało.

W 1924 roku jego prochy sprowadzono do wolnej już Polski. Dwudziestego siódmego października odbyła się uroczystość z tej okazji. Trumnę złożono w sarkofagu w podziemiach warszawskiej katedry św. Jana. Sienkiewicz spoczął obok prezydenta Gabriela Narutowicza.

100 zł, Henryk Sienkiewicz, 1977 r.

Podstawowe parametry:

Opis produktu

Opinie

Napisz opinię

Podobne produkty z tej kategorii

Kontakt

Szukaj

Kategorie