10 zł, Witold Lutosławski 2013

Powiększ

Kod produktu: PAR_1287

Ocena

Napisz opinię

Cena:66,00 zł

Opis produktu

Moneta Kolekcjonerska o nominale 10 zł wykonana ze stopu metalu Srebro Ag 925 Witold Lutosławski. Witold Roman Lutosławski urodził się 25 stycznia 1913 roku w Warszawie a zmarł 7 lutego 1994 roku w Warszawie. Polski kompozytor współczesny i dyrygent, także pianista. Syn Józefa Lutosławskiego. Uważany za najwybitniejszego - obok Chopina i Szymanowskiego - polski kompozytor wszech czasów. Odznaczony Orderem Orła Białego.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej herbu Jelita mającej swoją posiadłość w Drozdowie koło Łomży. Wychowywany przez matkę wyrastał w środowisku rodziny ze strony ojca. Ziemianie, księża, filozofowie, chemicy, komentatorzy Platona. Rodzina Lutosławskich obfitowała w nietuzinkowe osobowości. Jego zainteresowanie muzyką miało swoje korzenie w dzieciństwie i tradycji rodzinnego muzykowania. Komponował już w wieku 9 lat a w 1922 roku napisał Preludium na fortepian. Później uczył się gry na skrzypcach u Lidii Kmitowej i gry na fortepianie. W 1928 roku rozpoczął naukę kompozycji u Witolda Maliszewskiego. W 1931 roku zdał maturę i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Podjął naukę w Konserwatorium w klasie kompozycji u Witolda Maliszewskiego i fortepianu u Jerzego Lefelda. Studia ukończył w 1937 roku.

Na początku wojny walczył jako żołnierz - radiotelegrafista.Uciekł z niewoli, wrócił do Warszawy. W czasie okupacji zarabiał na życie grając w Warszawskich kawiarniach. Bezpośrednio po wojnie podjął pracę w Polskim Radiu a także włączył się w odbudowę życia muzycznego. Od 1945 roku działał we władzach Związku Kompozytorów Polskich.W latach 50 tych zarabiał na życie komponując muzykę teatralną, radiową oraz piosenki. W czasach Stalinowskich były to piosenki masowe a póżniej taneczne (walce, fokstroty, tanga) które podpisywał pseudonimem Derwin.

Piosenki przez niego napisane wykonywali : Olgierd Buczek, Mieczysław Fogg, Ludmiła Jakubczak, Kalina Jędrusik, Jerzy Michotek, Sława Przybylska, Hanna Rek, Rena Rolska, Violetta Villas.

Od początku związany był z festiwalem Warszawska Jesień. Jako jedyny uczestniczył nieprzerwanie w jego pracach 37 lat a w latach 1960-65 był pierwszym przewodniczącym tej komisji. Był też najczęściej grywanym za życia polskim kompozytorem. Kierował Towarzystwem Polskiej Muzyki Współczesnej. Działał w Związku Kompozytorów Polskich, spełniał rozmaite funkcje w Polskim Wydawnictwie Muzycznym, Ministerstwie Kultury i Sztuki.

Jako członek Międzynarodowej Rady Muzycznej przy UNESCO spowodował, że z jego inicjatywy przyjęto pierwszą ustawę potępiającą nadużywanie muzyki w miejscach publicznych i prywatnych jako naruszenie prawa człowieka do spokoju i ciszy. Do problemu tego powracał wielokrotnie.W latach stanu wojennego unikał obecności w życiu publicznym.

Zadebiutował w 1939 roku Wariacjami Symfonicznymi w 1948 roku przedstawił neoklasyczną I Symfonię.

Lutosławski skomponował najwięcej utworów orkiestrowych i one są najważniejsze w jego dorobku. Wirtuozowskie opanowanie orkiestry pozwala uznać go za najwybitniejszego symfonika w dziejach polskiej muzyki. Charakterystyczne dla brzmienia jego muzyki (zakorzenionego we francuskiej tradycji co wielokrotnie podkreślał) są liczne kontrasty kolorystyczne oraz zwiewne i szybkie przebiegi. Trudno znaleźć w drugiej połowie XX wieku innego kompozytora który potrafiłby wyczarować z orkiestry równie wiele barw jak Lutosławski. Chętnie sięgał po nietypowe zestawy instrumentów. Niezwykłym efektem w jego muzyce jest też przechodzenie z jednej barwy w inną jak w tęczy.

Lutosławski jako jeden z niewielu kompozytorów XX wieku dyrygował wykonaniami niemal wyłącznie swoich kompozycji. Dawał zwykle kilkanaście koncertów rocznie, starannie dobierał miejsca koncertów. W jego kalendarzu znajdowały się najczęściej metropolie lub miejsca renomowanych festiwali. Dbając o prestiż własnego nazwiska odrzucał wiele ofert. W Polsce pojawiał się najczęściej z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach.

Rok 2013 został ogłoszony przez Sejm Rokiem Lutosławskiego.