20 zł, Borsuk - zwierzęta świata

Powiększ

Kod produktu: PAR_1220

Ocena

Napisz opinię

Cena:132,00 zł

Opis produktu

Moneta z wizerunkiem borsuka (o nominale 20 zł) jest kolejną monetą z serii „Zwierzęta Świata” wyemitowaną przez Narodowy Bank Polski.

Rewers monety: centralnie, stylizowane wizerunki dwóch borsuków w norze. U dołu, od lewej strony ku prawej, półkolem napis: BORSUK Meles meles.

Awers monety: wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach łap orła stylizowane wizerunki flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej.

Borsuk to ssak z rodziny łasicowatych. Jest to zwierze silnie zbudowane, z małą głową, nieco nieproporcjonalną w stosunku do reszty ciała. Borsuk ma małe oczy i uszy, grubą szyję, krótkie nogi, przystosowane do kopania nor. Sierść borsuka jest długa, błyszcząca, siwopopielata z domieszką koloru czarnego. Natomiast głowa tego zwierzęcia jest niemal całkowicie biała z czarnymi pasmami na bokach, które biegną od nosa aż do przedniej części tułowia. Łapy borsuka zakończone są pięcioma palcami z długimi pazurami. Borsuk mierzy zwykle 90 cm długości 30 cm wysokości przy wadze od 15 do 20 kg.

Borsuki można spotkać na terenie całej Polski. Zazwyczaj zamieszkuje okolice lasów –mieszanych i liściastych. Jest to ssak wszystkożerny, żywi się przede wszystkim grzybami, korzonkami, żołędziami, ślimakami, dżdżownicami i ptasimi jajami. Nie pogardzi również marchwią, burakami czy też owocami. Na ogół jest on zwierzęciem pożytecznym dla gospodarki leśnej. Niemniej niszczy on gniazda ptaków, np. bażantów.

Borsuk porusza się powoli, wydaje się ociężały i nie stanowi zagrożenia dla zdrowej zwierzyny hodowlanej.

Borsuki prowadzą nocny tryb życia, za dnia przesiadują w jednej z komór nory. Borsuki utrzymują swoja norę w czystości, w przeciwieństwie do lisów. Lisy, bowiem, często wprowadzają się do borsuczych nor. Wówczas borsuki, przyzwyczajone do czystości, wyprowadzają się z własnej nory. Zimą borsuki zabezpieczają norę przed chłodem, zatykając niektóre otwory. Borsuki prowadzą samotniczy tryb życia – oczywiście za wyjątkiem okresu cieczki, kiedy to łączą się w pary. Zima borsuk zapada w sen zimowy, lecz sen borsuka nie jest jednostajny. Niekiedy wychodzi on z nory, aby zaspokoić pragnienie lub głód; ma to miejsce w cieplejsze dni, ale także w czasie mrozów w grudniu lub styczniu. Borsuk przerywa swój sen pod koniec stycznia lub na początku lutego i przez kilka dni żeruje. Zimą borsuk czerpie energię ze zgromadzonego wcześniej tłuszczu – w tym okresie traci do 7 kg masy ciała.

Borsuk wyrzuca z nory wszystkie swoje nieczystości, które zakopuje następnie w niewielkich dołkach w pobliżu nory. W norkach tych zalęgają się chrząszcze, które stanowią pożywienie zwierzęcia. W przeciwieństwie do lisa borsuk chodzi stałymi ścieżkami, do jego nory prowadzi zwykle jedna ścieżka, którą łatwo rozpoznać po charakterystycznych śladach borsuczych łap.

Cieczka borsuków ma miejsce w lipcu i sierpniu. W tym czasie samce (psy) toczą ze sobą walki o pobyt w norze suki, przy czym suka borsuka rodzi, co dwa lata. Po tym okresie suka wypędza psa z nory. Ciąża u borsuka trwa od 30 do 32 tygodni. Jest to tzw. ciąża przedłużona; w pierwszym okresie płód prawie się nie rozwija. Faktyczny rozwój następuje dopiero w zimie, tj. w końcowym okresie ciąży. Młode przychodzą na świat w drugiej połowie lutego, w marcu, lub na początku kwietnia. Młode borsuki przychodzą na świat w ciepłej komorze, wysłanej liśćmi i trawą. Przez pierwszy miesiąc życia młode żywią się wyłącznie mlekiem matki, po czym matka przynosi im właściwy żer. Po tym okresie wychodzą już z nory, także za dnia, w poszukiwaniu pożywienia i dla zabawy. W ciągu kilku miesięcy młode borsuki przestawiają się na nocny tryb życia i opuszczają norę matki.

Borsuk jest łagodnie usposobionym zwierzęciem. Jeśli jest ranny może jednak zaatakować człowieka.